Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Midnight Summer Dream

Είδα ένα όνειρο, ήμουν λέει στις κερκίδες ενός κατάμεστου ποδοσφαιρικού γηπέδου.
Οι θεατές όλοι ντυμένοι σε γαλανόλευκα παραληρούσαν εκστασιασμένοι από το μοναδικής ομορφιάς θέαμα που χάριζαν οι παίκτες με τις λευκές στολές με τις θαλασσιές ρίγες στο πλάι της φανέλας.
Κίνηση παικτών πάνω κάτω σε άμυνα και επίθεση, συνδιασμοί ευφυούς έμπνευσης, γρήγορες πάσες ακριβείας, αψεγάδιαστα κοντρόλ της μπάλας και ιδανική αλλά και αποτελεσματική εκτέλεση...
Αίφνης ξύπνησα από τον ύπνο μου με την καρδιά μου να χτυπά ταχύτατα και δυνατά!
Ανοίγω την τηλεόραση μέχρι να ξειδρώσω από τον τρομερό εφιάλτη και πέφτω πάνω στην επανάληψη του ματς της εθνικής.
Επιφώνημα ανακούφισης έφυγε απ' τα χείλη μου καθώς συνειδητοποίησα πως βρισκόμουν και πάλι στην γνωστή μας πραγματικότητα.
Οι παίκτες όλοι πίσω από τη σέντρα και ο γερμανός φιλέλλην τεχνικός που τόσα του χρωστάμε σαν έθνος να τους φωνάζει απ' τη γραμμή του γηπέδου, σαν άλλος Πόπωτας το σύνθημά του στους χωρικούς του Κολοκωτρωνιτσίου....ΕΜΠΡΟΣ ΠΙΣΩΩΩΩ!!!
Πίσω να κρατήσουμε παληκάρια μου. Ταμπουρωθείτε και πιάστε τα περάσματα να αντέξουμε στις επιθέσεις από τα λεφούσια της Μολδαβίας, Λουξεμβούργου, Ισραήλ, Λετονίας και Ελβετίας!!!
"Ουφ, τώρα όλα μοιάζουν σωστά"!

Πέρα απ' τ' όνειρο, τώρα..
Λες να 'ναι αλήθεια και να μας αφήσει ήσυχους ο μπάρμπα Ότο με την κυρά Μπεάτα του και να τα μαζέψει μετά το μουντιάλ, όπως άφησε να εννοηθεί σε πρόσφατη συνέντευξή του?
Δε μπορεί... μου κάνετε πλάκα, έτσι?
Δεν ξέρω αν μ' αξιώσει ο Θεός να ζήσω τέτοιο πράγμα, αλλά μακάρι να τα καταφέρω να δώ μια εθνική όπως τουλάχιστον εγώ τη ονειρέυομαι, να παίζει ομορφο ποδόσφαιρο...
Αλλά τίποτα δεν είναι απολύτως σίγουρο σ' αυτή τη ζωή!
Αν δεν το δω με τα μάτια μου δεν θα το πιστέψω ποτέ!



ΥΓ
Τι καλά θα ήταν να μην υπήρχε από τώρα ο γερμανός "φιλέλληνας" (από γερμανούς "φιλέλληνες, άλλο τίποτα πια...) και να έπαιζε όμορφη μπαλίτσα η εθνική στα γήπεδα της Αφρικής...
Ααχχχχ.....

Midnight summer dream....


Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Τα του καίσαρος τω καίσαρι...

Τα κατάφερε η εθνική!
Προκρίθηκε στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής!
Με ένα γκολ του Σαλπιγγίδη στο 31' πέρασε το εμπόδιο της απογοητευτικής Ουκρανίας του Σεφτσένκο και πλέον έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει για την επιστροφή της στους μεγάλους του παγκόσμιου ποδοσφαίρου μετά από 16 χρόνια.



Με τη γνωστή αντιποδοσφαιρική συνταγή του Ότο, όλοι πίσω και ο θεός βοηθός και με μια πολύ καλή κάθετη μπαλιά του Σαμαρά στο Σαλπιγγίδη που έγραψε με άψογο πλασέ το 0-1 μπορεί άνετα να συνοψίσει κανείς το χθεσινοβραδινό ματς.
Οι Ουκρανοί ανίκανοι να δημιουργήσουν έστω και μία μόνο ευκαιρία έφυγαν με σκυμμένα τα κεφάλια μπροστά στους απογοητευμένους και δυσαρεστημένους οπαδούς τους.
Η αλήθεια είναι πως η εθνική μας βρέθηκε σε έναν προκριματικό όμιλο από τον οποίο θα ήταν κρίμα να μην περάσει, από την άποψη πως δεν υπήρχαν μεγαθήρια.
Τέλος καλό όμως και παρά την αμφισβητούμενη διεύθυνση της ομάδας από τον Γερμανό κόουτς και τις "περίεργες" σε βαθμό εμμονής επιλογές του, είναι πως ο στόχος επιτεύχθηκε.
Από την άλλη μεριά ρέπει επιτέλους να δείξουμε και ένα διαφορετικό αγωνιστικό πρόσωπο και να απολαύσουμε λίγο θέαμα.
Δικαιολογίες δεν υπάρχουν γι' αυτό. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως όλες οι ομάδες έχουν καλύτερο υλικό από το δικό μας. Σε λίγο θα ακούσουμε πως οι μονάδες του Λιχτεστάιν είναι ανώτερες απ' τις δικές μας! Αυτό να το δεχτώ όταν μιλάμε για παραδοσιακές ποδοσφαιρικές χώρες, όπως Ισπανία, Αγγλία, Ιταλία, Γερμανία κλπ. Όχι όμως και να παίζουμε τσούκου τσούκου μπολ με τα καφενεία! Ήμαρτον κύριε Ότο μας.
Ας ελπίσουμε πως στο Μουντιάλ θα παρουσιάσουμε κάτι διαφορετικό, κάτι καλύτερο. Για να μην εξακολουθήσουμε να ήμαστε ο περίγελος του κόσμου με το μοναδικό αντιποδόσφαιρό μας!
Και κάτι τελευταίο.
Πρέπει να αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που μας ικανοποιεί περισσότερο?
Νίκες με οποιοδήποτε μέσο και άσχημο θέαμα?
Ή καλές εμφανίσεις και θέαμα ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα?
Για να δούμε και τι είδους άνθρωποι είμαστε και τι φιλοσοφία ζωής έχουμε κατ' επέκταση....
Ολα αυτά γιατί βγήκαν πάλι οι υποστηρικτές του μπαρμπα Ότο με ύμνους και δάφνες για τη μαεστρία και τις ικανότητες του γερμανού φιλέλληνα που μόνο αυτός και κανένας άλλος δεν υπάρχει...
Μαγκάκια, και 'μείς ματάκια έχουμε και βλέπουμε, οκ?
Το άσπρο δεν θα το κάνετε εσείς μαύρο!

Άντε μην τα πάρω πρωί πρωί!

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

ΜΕΤΡΙΟΦΡΩΝ...



Στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε την ήττα του γαύρου από την Σταντάρ Λιέγης, ο προπονητής της βέλγικης ομάδας Λάζλο Μπόλονι, υποστήριξε:
"Μη με ρωτήσετε αν είμαι ευχαριστημένος με τον αγώνα. Είμαι.
Τη δικαιούμασταν τη νίκη, ειδικά αν δείτε και τους δύο αγώνες με τον Ολυμπιακό (πρώτο δείγμα εγκεφαλικού και πάρκινσον μαζί)!
Σήμερα μέτρησε η καρδιά περισσότερο από την τεχνική, η θέληση περισσότερο από την πείρα. Επιπλέον έπαιξαν πολύ καλά οι παίκτες μου".

Το καλύτερο, όμως, το άφησε για το τέλος...

"Μέτρησε επίσης και η ικανότητά μου να αλλάξω την οργάνωση του παιχνιδιού όταν δεν είχαμε την κατοχή"
Οκ! Είσαι ο καλύτερος, χαραμίζεσαι να προπονείς ομάδα στο Βέλγιο, ω τρισμέγιστε!!!
Πρέπει να μπεις δικαιωματικά στο πάνθεον των προπονητών σαν τον μοναδικό που κέρδισε το γαύρο!!!
Μόνο εσύ είσαι και κανένας άλλος!!!
Στο Βέλγιο δεν αξίζουν τον Μπουλόνι! Ε... Συγγνώμη Μπολόνι ήθελα να πω!

Τον πήρανε χαμπάρι στο Βέλγιο τι λαμόγιο είναι και άρχισαν να τσινάνε!
Εμ, βέβαια και με το δίκιο τους, αφού δεν μπόρεσε να κερδίσει το γαύρο στο Καραϊσκάκη , ενώ χτες με το ζόρι και με λωκοφαρδία θα έλεγα, καθώς στα 70 λεπτά ήταν κλεισμένοι στο μισό γήπεδο, κάνανε 3 σουτ στο τέρμα και έβαλαν 2 γκολ (μιλάμε για απίστευτο ποσοστό)!
Και όλα αυτά με έναν Ολυμπιακό χειρότερο από κάθε άλλη χρονιά, με πολλούς τραυματισμούς και με μικρό ρόστερ!
Αν δεν μπορείς κύριε Λάζλο να κερδίζεις άνετα μια τέτοια ομάδα, τότε καλά θα κάνεις να το βουλώσεις και να σκύψεις το κεφαλάκι, όχι να επαινείς την αφεντομουτσουνάρα σου για τις υψηλές τακτικές που ακολούθησες!
Όχι τίποτε άλλο τραβάνε και τα μαλλιά τους εκεί πάνω στας Σέρρας!!!

Με τις υγείες σου Λάζλο!

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

ΕΠΙΣΤΡΕΨΤΕ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΓΛΥΠΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

Εκστρατεία υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα







Τα μέλη του Keep on Blogging σε μια προσπάθεια να στηρίξουν την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στο φυσικό τους χώρο αποφάσισαν να δράσουν όλοι μαζί ενωμένοι ανεβάζοντας την ίδια ημέρα Κυριακή 1 Νοεμβρίου το παρακάτω κείμενο:

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε επισκεφτεί ή θα επισκεφτούμε το νέο μουσείο Ακρόπολης.

Κάποιοι έχουμε επισκεφτεί και τα κομμάτια που είναι στο Βρετανικό Μουσείο.

Επειδή τα έργα τέχνης αξίζουν περισσότερο όταν είναι ολοκληρωμένα.

Επειδή τα κενά στις μετώπες του Παρθενώνα αποτελούν παραφωνία στο υπέροχο αυτό δημιούργημα.

Επειδή πλέον υπάρχει ζεστός και φιλόξενος χώρος που μπορεί να τα φιλοξενήσει.

Επειδή αυτός ο χώρος βρίσκεται σε αρμονία και άμεση οπτική επαφή με την ίδια την Ακρόπολη.

Επειδή ο αγώνας της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη και η προσδοκία όλων των Ελλήνων είναι καιρός να ευοδωθούν.

Για όλα αυτά λέμε ΝΑΙ στην επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα.








The members of Keep on Blogging , in an attempt to support the return of the Parthenon Marbles to their natural space, have decided to act together by posting on the same day, Sunday November 1st, the text below:

Most of us have already or will visit the New Acropolis Museum.

Some of us have also visited the pieces held at the British Museum.

Since works of art are more valuable when they are complete.

Since there now exists a warm and hospitable place to host the marbles.

Since it’s high time that Melina Mercouri’s battle and the expectations of all Greeks were realized.

We say YES to the return of the Parthenon Marbles to Greece.